رمان ایرانی
افسون سبز
داستان، حرکتی لطیف و جذاب دارد... شروع و ادامه کتاب، چنان منطقی و وا‌قعی است که خوا‌ننده در چند برگ اول آن، با داستان عجین می‌شود و کتاب را تا پایان ادامه می‌دهد. و آنچه تامل انگیز می‌نماید، واقعیتی است ملموس از جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم: دختری زیبا که در آستانه پایان تحصیلات خود است و به ناگاه در افسون آن نگا‌ه‌ها، تصمیمی می‌گیرد که شاید برای بسیاری از دختران جوان جامعه ما ناآشنا نیست... افسونی به رنگ برگ گل...
1 روز دلگیر ابری
گاهی یکی از همین روزها که مثل بسیاری دیگر نادیده‌اش می‌گیریم تمام روزهای باقی مانده از عمر را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد. روزی که زود تمام می‌شود ولی خیلی دیر دیرتر از آنچه فکر کنی از روح آدمی رخت برمی‌بندد. آن روز، روز آزمودن است برای عشق و همه زمزمه‌هایی که به ظاهر عاشقانه‌اند و ناگهان تبدیل می‌شوند به ...
در پایان شب
من هم آن روزها را پشت سر گذاشته‌ام.
روزهای الزام و باید‌ها،
روزهای زندگی دوگانه:
در خانه به گونه‌ای بودن و بیرون از خانه
تظاهر به آنچه دیگران می‌پسندند.
امروز اگر خسته‌ام،
امروز اگر تحمل کوچکترین ناملایمتی را ندارم
این تحفه شاید یادگار آن روزها باشد.
ولی می‌‌دانم هر شبی را بیانی است.
