نمایشنامه
مگافونیا و دو نمایشنامه دیگر
من این‌جا نشسته‌ام، رو به روی این دشت، زیر این آسمان بی‌انتها، میان این ستون‌های سر به آسمان کشیده، و از همیشه تنهاتر و خسته‌ترم. این من که برای پاسداری از حکومت پدرم، چاره‌ای جز جنگیدن با خود ندارم و اشک‌هایم که صدها اسب بی‌سوار سپاه پدرم را در دشت‌های پاسارگارد آواره می‌کند. ای آسمان، این جسم آزرده‌ام را در خود پناه ده که از شهبانو بودن می‌ترسم. که من از بازی این بزرگان در وحشتم. ای اسب‌های رمیده در دشت، ای ابرهای تکه تکه، مرا با خود به سوی پدرم ببرید.
شب شمس
رمان روایتی از خانواده‌ای بزرگ است که انگار نفرین شده‌اند.داستان پسران و دختران در مشهد. ماجرا با خبری تکان‌دهنده آغاز می‌شود: نوه کوچک خانواده در بیمارستان است، نوجوانی که نقشی بسزا در به هم پیوستگی آدم‌های روایت دارد... حسینی در نخستین رمانش شخصیت‌های گوناگونی به کار گرفته، از جغرافیای بخش‌هایی از مشهد استفاده کرده که به ندرت در ادبیات داستانی ...