آری فراموش کن ای دل نگران و محنت زده و هزار بار آزرده! فراموش کن که انسان‌ها هم هستند، و به آن جایی برگرد که از دامنش رفتی، به آغوش طبیعت، طبیعت دلنشین، آرام و بی‌تناوب و تغییر.