سایه‌ها

گم شدن در خطوط کج زندگی استعداد زیادی نمی‌خواهد، همه ما کم یا زیاد این توانایی را داریم، که دیر یا زود با تلخ‌ترین حوادث کنار آمده و پذیرای حقایق شویم. من، قادر بودم تمام عمر عاشق باشم، حتی با این امید عبث، که در پایان بی‌نهایت، دوباره با او خواهم بود. و خوشبخت‌ترین آدم روی زمین باشم، اگر او می‌خواست. نه برای بودن در کنارش، برای این‌که دوستش داشته باشم... تمام احساسم مرده بود، نه به این خاطر که او نخواسته یا من این توانایی را نداشتم. تنها به این دلیل که من هم مثل همه آدم‌ها، موجودی زمینی بودم با خواست‌های زمینی نه بیشتر.