رمان خارجی
سهشنبهها با موری
آخرین کلاس استاد قدیمی من هفتهای یکبار در خانهاش برگزار میشد؛ کنار پنجره اتاق مطالعهاش، جایی که میتوانست ریزش برگهای صورتی گیاه بامیهاش را تماشا کند. کلاس سهشنبهها بعد از صبحانه برگزار میشد. موضوع کلاس مفهوم زندگی (هستیشناسی) بود. همه چی بر اساس تجربیات آموزش داده میشد.
صفحه نویسنده
میچ آلبوم
۲۷ رمان
Mitchell David Albom is an author, journalist, screenwriter, playwright, radio and television broadcaster and musician. His books have collectively sold over 28 million copies worldwide; have been published in forty-one territories and in forty-two languages around the world; and have been made into Emmy Award-winning and critically-acclaimed television movies.
ذرهای ایمان داشته باش
میچ آلبوم را بیشتر با کتاب سهشنبهها با موری میشناسند، کتابی که مدتی در صدر پرفروشترین کتابهای نیویورک تایمز و وال استریت ژورنال قرار گرفت و نامش از مرزهای کشورش خارج شد. اما پیش از آنکه نویسنده باشد، روزنامهنگار، منتقد ورزشی و مجری رادیو و تلویزیون است. مردم آمریکا نقدها و گزارشهای او را درباره فوتبال و بسکتبال به یاد ...
نخستین تماس تلفنی از بهشت
باز هم میچ آلبوم و باز هم داستانی با موضوع ایمان.
اگر یک روز صبح، زنگ تلفن بهصدا درآید، گوشی را بردارید و صدای کسی را بشنوید که مدتی پیش از دنیا رفته باشد، چه میکنید؟ در این داستان، همین اتفاق برای ساکنان شهری در ایالت میشی گان میافتد و واکنشهای خاصی را در پی دارد. کسانی که به آن دنیا ...
در بهشت 5 نفر منتظر شما هستند
میچ آلبوم، نویسندة کتاب پرفروش سهشنبهها با موری، پس از سالها انتظار با رمان جذاب و تازهای به نام پنج نفری که در بهشت ملاقات میکنید بازمیگردد. در این رمان رازی سر به مهر نهفته است. اِدی کهنه سربازی است که عمری را به ملال گذرانده و احساس میکند که در تلة زندگی به دام افتاده است. او تعمیرکار ماشینهای ...
5 نفری که در بهشت به ملاقاتت میآیند
میچ آلبوم، نویسندة کتاب پرفروش سهشنبهها با موری، پس از سالها انتظار با رمان جذاب و تازهای به نام پنج نفری که در بهشت ملاقات میکنید بازمیگردد. در این رمان رازی سر به مهر نهفته است. اِدی کهنه سربازی است که عمری را به ملال گذرانده و احساس میکند که در تلة زندگی به دام افتاده است. او تعمیرکار ماشینهای ...
تارهای جادویی فرانکی پرستو
راهبه زیر لب میگفت: «ترانکوئیلا. ترانکوئیلا.» باران مثل چکش بر سقف میکوبید. صدای رعد و برق شبیه درام نقاره بود. در طبقه پایین، شورشیان سالن اصلی را به آتش کشیده بودند. شعلههای آتش مثل صدای همزمان صدها کاستانت ترق و تروق میکردند. آنهایی که از کلیسا فرار نکرده بودند با صدای بلند فریاد میکشیدند و جیغهای ملتمسانهشان با صدای داد ...