مردم بهشت را مثل باغ فردوس تصور می‌کنند؛ جایی که در آن می‌توانند بر ابرها شناور شوند و در رودخانه‌ها و کوه‌ها وقتشان را به بطالت بگذرانند. ولی این صحنه پردازی‌ها بدون تسلی خاطر، بی معنی است.