مشکل آنهایی که به هرچه می‌گویند اعتقاد دارند همین است. فکر می‌کنند همه همین جورند.
فقط یک گناه وجود دارد، فقط یکی. آن هم دزدی است. هر گناه دیگری صورت دیگری از دزدی است. وقتی مردی را بکشی زندگی را از او دزدیده ای. حق زنش برای داشتن شوهر دزدیده ای، همینطور حق بچه هایش را برای داشتن پدر. وقتی دروغ بگویی، حق طرف را برای دانستن راست دزدیده ای. وقتی کسی را فریب بدهی، حق انصاف و عدالت را دزدیده ای
می گویند چشمها پنجره روح اوست.
در سرزمین بی آدم، دین بی معناست.
هر جنگی به خاطر صلح در می‌گیرد، و هر صلحی مقدمه ای است بر جنگ.
آدم عاقل نمی‌نشیند بی خود و بی جهت آبغوره بگیرد. غم ندارید، به استقبالش رفته اید. همین جور می‌شود که خدا یک درد بی درمان می‌دهدو یک غم می‌گذارد تو سینه آدم.
خوشیمان را به رنج دیگران نمی‌خریم.
مردم هریک دردی دارند که دیگری نمی‌فهمد
مرده اند، مردانی که ندانستند چرا زنده اند!