بدون شک زنان، انسان‌های متفاوتی بودند. مردها خیلی سریع‌تر می‌شکستند. غم و غصه زن‌ها را از پای در نمی‌آورد، بلکه آرام آرام فرسوده شان می‌کرد؛ از درون تهی شان می‌کرد.