بریده‌هایی از رمان ماسه و کف

آدم حسود بدون آنکه خود بداند، چاپلوسی مرا می‌کند ماسه و کف جبران خلیل جبران

هنگامی که آواز سر می‌دهی، بدان که گرسنه تو را با شکمش می‌شنود ماسه و کف جبران خلیل جبران

اگر قلبت همچون آتشفشان است، چگونه توقع داری بر دستانت گُلی بروید؟ ماسه و کف جبران خلیل جبران

هنگامی که به قلب زندگی راه یافتی، در همه چیز زیبایی خواهی یافت، حتی در چشم‌هایی که به زیبایی بی‌تفاوتند! ماسه و کف جبران خلیل جبران

برای کشف حقیقت دو نفر لازم است؛ یکی برای گفتنش و دیگری برای درک کردنش ماسه و کف جبران خلیل جبران

هنگامی که زندگی هنرمندی را پیدا نمی‌کند تا قلبش را آواز بخواند
فیلسوفی را خلق می‌کند تا از منطق و دلیل سخن بگوید ماسه و کف جبران خلیل جبران

تو برای مست شدن شراب می‌نوشی،
من می‌نوشم تا مستی شرابی دیگر را از سر به در کنم!
ص 34 ماسه و کف جبران خلیل جبران

ویژگی انسان در چیزهایی نیست که به آن دست می‌یابد. بلکه در چیزهایی است که در آرزوی دستیابی به آنها می‌سوزد
ص 33 ماسه و کف جبران خلیل جبران

خدای من! کاری کن تا من شکارِ شیر باشم، پیش از آنکه از خرگوش برای خود شکاری بسازم
ص 29 ماسه و کف جبران خلیل جبران