نبخشیدنِ کریگ یه دکمهٔ راحتیِ دیگه‌س. ما با هم فرقی نداریم. ما عین هم‌ایم. ما تیکه‌های پراکندهٔ یه پازل‌ایم که این پایین گم شدیم. همه از پیوستن به منشأمون ناامیدیم و داریم سعی می‌کنیم اونو جاهای دیگه‌ای پیدا کنیم. از جسم‌مون و الکل و غذا برای جبران تنهایی‌مون استفاده می‌کنیم، اما نمی‌دونیم که این پایین تنهاییم، چون قرار بوده تنها باشیم. چون تیکه‌تیکه‌ایم. انسان‌بودن، ناکامل‌بودنه و دائما اشتیاق‌داشتن برای پیوستنِ دوباره. بعضی پیوستن‌ها فقط به کمی صبر نیاز دارن. "
به مریم مقدس فکر می‌کنم که سال‌ها پیش اشاره می‌کرد بروم سمتش. "بیا! بیا این‌جا. بیا پیش من گلنن. بیا!"
۳ نفر این نقل‌قول را دوست داشتند
Alirezakhandabi
‫۳ سال و ۸ ماه قبل، دو شنبه ۹ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۹:۲۵
Ali
‫۳ سال و ۸ ماه قبل، پنج شنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۵۰
💟💟💟
‫۳ سال و ۷ ماه قبل، سه شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۵۵