لحظه‌ای فرا می‌رسد که آدم از همه چیز دست می‌کشد، چون عاقلانه‌ترین کار همین است؛ ناامید و سرخورده، اما نه تا به آن‌جا که آدم رشته‌ی همه‌ی کارهای انجام داده‌اش را پنبه کند.