رمان خارجی
او را لب جاده، درست بیرون واحه پیدا کرد، کنار کوره‌راهی با درخت‌های بید و گلابی جنگلی و آکنده از قار و قور قورباغه‌ها. دختر، آزرده و غمگین، داشت طرف دهکده‌اش می‌رفت. کاسیمیرو بالاخره دلش را به دست آورد، راضی‌اش کرد که سوار واننت بشود و او را به حوالی دهکده‌اش رساند.
صفحه نویسنده
ماریو بارگاس یوسا
۲۱ رمان
خورخه ماریو پدرو بارگاس یوسا داستان‌نویس، مقاله‌نویس، سیاست‌مدار و روزنامه‌نگار اهل پرو است. یوسا یکی از مهمترین رمان‌نویسان و مقاله‌نویسان معاصر آمریکای جنوبی و از معتبرترین نویسندگان نسل خود است. ماریو بارگاس یوسا بیست ساله بود که اولین داستانش منتشر شد؛ داستان کوتاهی بود به اسم «سر دسته ها» که در یکی از نشریات پایتخت به چاپ رسید. اما راه درازی را در پیش داشت و شاید خودش هم آن قدر جاه طلبی نداشت که روزگاری نامش را در میان ...
وسوسه ناممکن ویکتور هوگو و بینوایان
در بینوایان قضا و قدر آن چیزی نیست که از نام‌اش بر می‌آید، یک تصادف، امری پیش‌بینی نشده و استثنایی، گسست وضعیت عادی، بلکه پدیده‌ای است دائمی، که مدام در زندگی پر سوناژها مداخله می‌کند، آن را شکل می‌بخشد و به سمت نیک‌بختی یا محنت سوق می‌دهد. راوی از زمینه‌چینی‌های مرموز قضا و قدر که به کرات رخ می‌دهند سخن ...
سر دسته‌ها
یوسا این 6 داستان کوتاه را در سال 1959، در سن 23 سالگی نوشت. بسیاری از عناصر این 6 داستان از جمله نام قهرمانان و درون‌مایه‌های داستان‌ها و سبک نگارش‌شان در رمان‌های بعدی یوسا به اشکال گوناگون بازآفرینی شده‌اند. دغدغه‌های دائمی یوسا: قدرت، خشونت، دوستی و هم‌‌بستگی در 6 داستان این مجموعه نیز حضوری پررنگ دارد.
گفتگو در کاتدرال
برخی از منتقران این کتاب را برجسته ترین اثر یوسا می‌دانند در این رمان دو چیز بیش از هر چیز دیگر توجه خواننده را جلب می کند.
نخست وسعت دامنه آن و در برگرفتن رویداد‌ها و شخصیت‌های متعدد است
و دیگری ساختار پیچیده‌اش. زمینه کار یوسا در این رمان همچون دیگر آثارش، بخشی از تاریخ معاصره پرو است که از ...
دختری از پرو
ریکاردو نخستین بار در ابتدای نوجوانی در دهه 1950 در یکی از بهترین محلات لیما با دختری آشنا می‌شود که او را شیلیایی کوچک می‌نامند، آشنایی‌ای که بر سراسر زندگی او سایه می‌افکند. در آن دوران شادی و بی‌خیالی، آن دو نیز مانند سایر نوجوانان آن زمان از شنیدن موسیقی لذت می‌بردند و جز غم عشق نگرانی دیگری نداشتند. اما ...
ماهی در آب (خاطرات ماریو بارگاس یوسا)
مادرم بازویم را گرفت و مرا از در سرویس ساختمان فرمانداری به خیابان برد. به سمت خاکریز اگیگرن به راه افتادیم.آخرین روزهای 1946 یا نخستین روزهای 1947 بود اما امتحانات مدرسه سالسیان خاتمه یافته بود. من کلاس پنجم را به پایان رسانده بودم و در پیورا تابستان با نور سفید و گرمای خفه کننده‌اش از راه می‌رسید.
مادرم بی‌آنکه صدایش بلرزد ...