خانم رمزی که راحت نشسته و پسرش را در آغوش گرفته بود، آماده شد، کمی چرخید و کوشید تا راستتر بنشیند و در همان حال نیروی خود را در فضا پخش کرد، سرحال و زنده، چنان که گویی همه انرژی خود را به نیرو تبدیل کرده بود...
۲۰ رمان
آدلاین ویرجینیا وولف، بانوی رماننویس، مقالهنویس، ناشر، منتقد و فمنیست انگلیسی بود که آثار برجستهای چون خانم دالووی (۱۹۲۵)، به سوی فانوس دریایی (۱۹۲۷) و اتاقی از آن خود (۱۹۲۹) بهرشته تحریر درآوردهاست. یکی از جملههای معروف او در کتاب اتاقی از آن خود:
یک زن اگر میخواهد که داستان نویسی کند، باید حتماً پول و اتاقی از آن خود داشته باشد. او آدلاین ویرجینیا استفن در سال ۱۸۸۲ و در لندن بهدنیا آمد. مادر او جولیا پرینسپ استفن (به انگلیسی: ...
بانو در آینه
شاید در اواسط ژانویه امسال بود که برای اولین بار سر بلند کردم ولکه روی دیوار را دیدم. برای اینکه بتوانم تاریخش را مشخص کنم باید آنچه رادیدم به خاطر بیاورم. شاید کودکی آن را ساخته باشد. لکهای بود گرد و کوچک، سیاه روی دیوار سفید، که بالای پیشبخاری قرار داشت.
رهایی (مجموعه تکههای نیک)
«از همین جاست که آزادی ذهن شروع میشود، یا این امکان که ذهن، در مسیر زمان، برای نوشتن آنچه دوست دارد احساس رهایی کند.»
چرا باید نیمی از انسانها آزادانه زندگی کنند در حالی که نیمی دیگر محکوماند تا از کنار گود و در سکوت نظارهگر باشند؟ ویرجینیا وولف، در این مجموعه الهامبخش ما را به سفری دگرگونکننده در دل ...
زنی در قاب آیینه
مجموعه حاضر که شامل 4 داستان از مجموعه 22 داستان کوتاه وولف است، بیانگر دلبستگی و اعتقاد وولف به ضمیر ناخودآگاه و یا به تعبیری جریان سیال ذهن است. تخیل در این داستانها حضوری پررنگ دارد؛ تخیلی که به وضوع برای وولف نقشی اساسی داشته است، چنانکه در خاطراتاش مینویس:«اگر بارقه تخیل و دلبستگی به کتاب نبود، من زنی ...
خیابانگردی در لندن
آدلاین ویرجینیا استفن وولف در لندن به دنیا آمد. پدرش سر لسلی استفن نویسنده، منتقد و کوهنورد معروف بود. مادرش را وقتی سهساله بود از دست داد. ویرجینیا از کتابخانه غنی پدر بهره بسیاری برد و از جوانی دیدگاههای ادبی خود را که متمایل به شیوههای بدیع نویسندگانی چون جیمز جویس، هنری جیمز و مارسل پروست بود در مطبوعات به ...
موجها
موجها از زبان 6 راوی از خردسالی تا بزرگسالی بیان میشود. در فصل آخر راوی داستان علاوه بر خودش در قالب 5 راوی دیگر فرو میرود و رمان را با یک تکگویی 50 صفحهای به پایان میرساند. او در این اثر تمام بیهودگی و شکوهی را که در زندگی تجربه کرده، یکجا گرد آورده و در قالب کلمات ریخته است.