رمان ایرانی
کسی پشت سرم آب نریخت 2
و حالا من رهسپار جادهای هستم رو به مرز رویاهایی که دیگه محال و دستنیافتنی نیستن. جادهای که میخواد منو با پاهای تاولزدهم، منو با قلب خسته و بیتابم و منو با یک دنیا امید و خواهش به دستهای مشتاق اون برسونه که قراره همه عمر یار و همدمم باشه. کسی پشت سرم آب نریخت. چون من خیال برگشتن نداشتم. راهی که میرفتم منو به آخرین مقصد زندگیم میرسوند مقصدی که میعادگاه عشق پاک من و اونه! من برنمیگشتم. رفتن و رسیدن کار من بود. برنمیگردم چون سرنوشت من همینه.
صفحه نویسنده
نیلوفر لاری
۳۱ رمان
نویسنده 30 رمان ازجمله:
کسی پشت سرم آب نریخت/
یادش بخیرنازلی/
دوآتیشه/
ازلج تو/
یکی رادوست می دارم/
قرارنبود
کسی پشت سرم آب نریخت
با دیدن جمعیتی که جلوی مدرسه جمع شده بود از سرعت گامهایم کم شد. این همه شلوغی برای چه بود؟ بعضی از بچهها با رنگهای پریده جیغ میکشیدند. دلم ریخت. دوان دوان خودم را به جمعیت رساندم. به هر زحمتی بود از میان جمعیتی که حلقه زده بودند خودم را رد کردم. با دیدن الهام که با طنابی بر گردن ...
