رمان خارجی
((تسلی ناپذیر)) یک شاهکار است... کتابی است که بیش از همه به قلب و احساس بشر اختصاص یافته و بهترین اثر ایشی‌گوروست. ایشی‌گورو نابغه‌ای اصیل و تمام عیار است... ((تسلی ناپذیر)) اصیل‌ترین و عالی‌ترین کاری است که تاکنون خلق کرده است.
صفحه نویسنده
کازوئو ایشی‌گورو
۱۵ رمان
نویسندهٔ انگلیسی ژاپنی‌تبار است. او در سال ۱۹۸۶ برای کتاب هنرمندی در دنیای شناور برندهٔ جایزهٔ وایت‌برِد و در سال ۱۹۸۹ به خاطر کتاب بازماندهٔ روز برندهٔ جایزهٔ بوکر شد. کتاب‌های وقتی یتیم بودیم و هرگز رهایم مکن از او نیز به فهرست نهایی جایزهٔ بوکر راه یافتند.
غول مدفون
2 قهرمان داستان، آکسل و بئاتریس، زوج کهن‌سالی هستند که برای یافتن پسر گم‌شده‌شان راهی سفر می‌شوند. این سفر در انگلستان باستان رخ می‌دهد، زمانی که ساکسون و بریتون‌ها پس از جنگی خانمان سوز در صلحی شکننده روزگار می‌گذرانند، صلحی که بر اثر فراموشی همه‌گیر ایجاد شده. فراموشی به شکل مه در کل سرزمین پخش شده، مهی که نتیجه نفس ...
شبانه‌ها (5 داستان موسیقی و شب)
تنها چیزی که برایش اهمیت داشت این بود که من ستاره بودم. همان کسی بودم که آرزویش را داشت، همان که وقتی در آن رستوران کوچک کار می‌کرد، نقشه به دست آوردنش را می‌کشید. در این فکر نبود که مرا دوست دارد یا نه. اما بیست و هفت سال زناشویی می‌تواند تاثیر عجیبی داشته باشد. بسیاری از زوج‌ها با عشق ...
هنرمندی از دنیای شناور
سال 1948 است. ژاپن پس از فاجعه جنگ جهانی دوم آرام‌آرام شهرهایش را بازسازی می‌کند. مردمانش نیز شکست را پشت سر گذاشته و چشم به آینده دوخته‌اند. در این میان، نقاش مشهور، ماسوجی اونو، اغلب روزهایش را صرف رسیدگی به باغ، تعمیرات خانه و هم‌صحبتی با دو دختر و نوه‌اش می‌کند و شب‌ها را نیز در معیت دوستان در کافه‌ای ...
بازمانده روز
این یک داستان ساده و سرراست نیست؛ در واقع بافت پیچیده‌ای از چند لایه داستان است که هر کدام در تراز و زمان خاص خودشان جریان دارند، و خواننده داستان باید به آن‌ها توجه داشته باشد. لایه بالایی یا بیرونی سرگذشت مردی است به نام استیونز، که بیش از 30 سال در خانه یکی از اشراف انگلستان به نام لرد ...
منظر پریده‌رنگ تپه‌ها
تعریف کردن رویایم برای نیکی، آن هم همان اولین باری که به خوابم آمد، گمانم نشانه این بود که حتی آن موقع هم به عادی بودنش شک داشتم. بایست از همان اولش مشکوک شده باشم، بی‌آنکه بدانم چرا، که این خواب خیلی هم به بچه‌ای که روز قبل دیده بودیم مربوط نمی‌شود، بیشتر برمی‌گردد به یاد کردن دو روز پیشم ...