رمان ایرانی
کافه نادری
روایتی دیگر است از داستان بلند نسلی که بنا داشت تقدیر را گردن ننهد، و ننهاد، بی‌آن که از بختک شوم غربت و فرسایش گریزی یافته باشد.
7 داستان
«... حرفت را هرگز قبول نداشتم که شاعر باید احساس زمان خود باشد و احساس نسل خودش. به نظر من شاعر باید احساس تمام زمان‌ها باشد و تمام نسل‌ها. بازی نسل‌ها را قبول ندارم... هر نسلی، جوانی و دیوانگی خودش را دارد.»
شادی‌ها و سرخوشی‌های جوانی دیر یا زود به جدیتی عبث بدل می‌شوند و خودفریبی و حسرت آغاز می‌شود. آدم‌هایی ...