رمان خارجی
گیاه آسپیدیسترا نمادی است از احترام به پول و زندگی طبقه متوسط قرن بیستم انگلستان که فقط دو راه فرار از آن وجود دارد: پولدار بودن یا امتناع از پولدار شدن. گوردون راه دوم را انتخاب می‌کند و با همه جنبه‌های زندگی مادی وارد جنگ می‌شود. او حتی از شغل پول سازش استعفا می‌دهد و در یک کتابفروشی مشغول به کار می‌شود و تصمیم می‌گیرد جنگ مخفی را علیه خدای پول اعلام کند و آن را هدف خاص خود قرار دهد و در راه رسیدن به هدف با مشکلات فراوانی روبرو می‌شود.
صفحه نویسنده
جورج اورول
۳۰ رمان
اریک آرتور بلر با نام مستعار جورج اورول داستان نویس، روزنامه‌نگار، منتقد ادبی و شاعر انگلیسی بود. او را بیشتر برای دو رمان سرشناش و پرفروشش مزرعه حیوانات و هزار و نهصد و هشتاد و چهار می‌شناسند. این دو کتاب بر روی هم بیشتر از هر دو کتاب دیگری از یک نویسنده قرن بیستمی، فروش داشته‌اند. او همچنین با نقدهای پرشماری که بر کتابها می‌نوشت، بهترین وقایع نگار فرهنگ و ادب انگلیسی قرن شناخته می‌شود.
اریک بلر در ۱۹۰۳ در شهر ...
قلعه حیوانات
«قلعه حیوانات» ماجرای حیواناتی است که در یک مزرعه، کنار هم زندگی می‌کنند. «ارباب جونز» صاحب مزرعه، هر یک از حیوانات را به نوعی تحت ستم و استثمار خویش دارد؛ به نحوی که سرانجام حیوانات در جریان یک شورش، او را از مزرعه بیرون کرده و اداره امور را خود به دست می‌گیرند. جامعه جدیدی که ایجاد می‌شود ایده‌آل‌های بزرگی ...
قلعه حیوانات
با صدای: آسمان مصطفایی.
مخاطب اصلی جورج اورول در مزرعه حیوانات حکومت ـ کمونیستی شوروی سابق و نمودار شخصیت‌های صحنه داستان همان سردمداران حکومت در سال‌های 1930 تا 1950 بودند ولی در واقع نیش تیزقلم او تمامی دیکتاتورهایی را مورد حمله قرار می‌دهد که چه پیش از آن بوده‌اند و چه در حال حاضر وجود دارند و چه در آینده ...
هوای تازه
جرج اورول خالق آثاری چون آس و پاس‌ها، روزهای برمه، دختر کشیش، راهی به اعماق، درود بر کاتالونیا، هوای تازه، قلعه حیوانات، و بسیاری آثار دیگر، این کتاب را در سال 1939 همزمان با آغاز جنگ جهانی دوم نوشت که حال و هوای این دوران را نشان می‌دهد. لحن انتقادی و مایوسانه او در حقیقت نگاهی به اوضاع انگلستان در ...
جاده‌ای به اسکله ویگان
جورج اورول همواره معتقد به ساختار سیاسی دموکراتیک و مخالف با هر گونه حکومت استبدادی بود. نوشته‌هایش در نقد مدل حکومت کمونیستی و انقلاب‌های توده‌ای است. اورول در رمان‌هایش واژه‌های بی‌روح سیاسی را که بیشتر خالی از بار عاطفی هستند، از زبان و ادبیات دور نگه می‌داشت و سعی می‌کرد با طنزی ظریف، واژه‌های نارسای سیاسی و تاثیرا آن بر ...