رمان خارجی
گیاه آسپیدیسترا نمادی است از احترام به پول و زندگی طبقه متوسط قرن بیستم انگلستان که فقط دو راه فرار از آن وجود دارد: پولدار بودن یا امتناع از پولدار شدن. گوردون راه دوم را انتخاب می‌کند و با همه جنبه‌های زندگی مادی وارد جنگ می‌شود. او حتی از شغل پول سازش استعفا می‌دهد و در یک کتابفروشی مشغول به کار می‌شود و تصمیم می‌گیرد جنگ مخفی را علیه خدای پول اعلام کند و آن را هدف خاص خود قرار دهد و در راه رسیدن به هدف با مشکلات فراوانی روبرو می‌شود.
صفحه نویسنده
جورج اورول
۳۰ رمان
اریک آرتور بلر با نام مستعار جورج اورول داستان نویس، روزنامه‌نگار، منتقد ادبی و شاعر انگلیسی بود. او را بیشتر برای دو رمان سرشناش و پرفروشش مزرعه حیوانات و هزار و نهصد و هشتاد و چهار می‌شناسند. این دو کتاب بر روی هم بیشتر از هر دو کتاب دیگری از یک نویسنده قرن بیستمی، فروش داشته‌اند. او همچنین با نقدهای پرشماری که بر کتابها می‌نوشت، بهترین وقایع نگار فرهنگ و ادب انگلیسی قرن شناخته می‌شود.
اریک بلر در ۱۹۰۳ در شهر ...
به یاد کاتالونیا
اورول از فاشیسم و انشقاقات درونی آن سخنی نمی‌گوید ولی از پاره پاره شدن و انشعابات در جناح کمونیسم بسیار می‌گوید و این همه شکاف و نقار سرانجام در جنگ داخلی در کاتالونیا نمود می‌یابد که گروه‌های چپ رویاروی یکدیگر قرار می‌گیرند و معلوم نیست چه کسی چه کسی را می‌کشد، فقط می‌کشند، می‌کشند و می‌کشند آن هم بی‌هدف.
قلعه حیوانات
«قلعه حیوانات» ماجرای حیواناتی است که در یک مزرعه، کنار هم زندگی می‌کنند. «ارباب جونز» صاحب مزرعه، هر یک از حیوانات را به نوعی تحت ستم و استثمار خویش دارد؛ به نحوی که سرانجام حیوانات در جریان یک شورش، او را از مزرعه بیرون کرده و اداره امور را خود به دست می‌گیرند. جامعه جدیدی که ایجاد می‌شود ایده‌آل‌های بزرگی ...
در کام نهنگ و چند مقاله دیگر
جورج اورول از منظر مجموعه مقالاتش، تصویری دیگر از خود به نمایش می‌گذارد: تصویر منتقدی منصف، دقیق و ریزبین با جهان‌بینی گسترده و نگرشی فارغ از عصبیت‌های قومی و فرهنگی. به غیر از داستان «شلیک به فیل» که قصه حضور پر اندوهش در تایلند به عنوان پلیس و نماینده دولت استعماری است و کشتن فیل بی‌خطری که زخمه آن شلیک ...
جاده‌ای به اسکله ویگان
جورج اورول همواره معتقد به ساختار سیاسی دموکراتیک و مخالف با هر گونه حکومت استبدادی بود. نوشته‌هایش در نقد مدل حکومت کمونیستی و انقلاب‌های توده‌ای است. اورول در رمان‌هایش واژه‌های بی‌روح سیاسی را که بیشتر خالی از بار عاطفی هستند، از زبان و ادبیات دور نگه می‌داشت و سعی می‌کرد با طنزی ظریف، واژه‌های نارسای سیاسی و تاثیرا آن بر ...