رمان ایرانی
مهرآسا
دیگر طاقت شنیدن صدای غمگینش را نداشتم. گوشی را که گذاشتم اشکهایم یکی پس از دیگری سرازیر شدند. طنین صدایش قلب و روحم را به آتش کشید. این برایم ثابت شده بود که بدون او زندگی کردن برایم غیرممکن بود.