نمایشنامه
آه، ای روح من، فتنه اینجا خفته است، همه را او موجب شده. و شما، ای ستارگان آرزمگین، مپسندید که با شما بگویم چه کرده است! همه را او سبب شده. اما خونش را نخواهم ریخت، و این پوست سفیدتر از برف را، که همچون مرمری که بر گورها مینهند صاف است، زخمدار نخواهم کرد. با این همه، باید بمیرد. وگرنه، باز در حق دیگر مردان خیانت خواهد کرد.
صفحه نویسنده
ویلیام شکسپیر
۵۴ رمان
William Shakespeare (baptised 26 April 1564) was an English poet and playwright, widely regarded as the greatest writer in the English language and the world's pre-eminent dramatist. He is often called England's national poet and the "Bard of Avon" (or simply "The Bard"). His surviving works consist of 38 plays, 154 sonnets, two long narrative poems, and several other poems. His plays have been translated into every major living language, and are performed more often than those of any other ...
کوریولانوس
نمایشنامه کوریولانوس مربوط به دوره قدیم روم، یعنی هنگامی است که آن کشور هنوز به صورت امپراتوری در نیامده و همسایگانش دایما با آن در نبرد هستند. در این داستان شخصیت مارتیوس، سردار رومی، که بعدا به مناسبت فتح شهر کوریولی متعلق به طوایف ولس لقب کوریولانوس را میگیرد، شالوده اصلی نمایشنامه را تشکیل میدهد.
3 بازخوانی (از 3 نمایشنامه ویلیام شکسپیر) نمایشنامه
3 بازخوانی حاضر تلاشی است در بازخوانی امروزین و این جایی از آثار درامنویس بزرگ جهان ویلیام شکسپیر. این که چرا همین سه اثر برای این کار برگزیده شدهاند، میتوان مورد بحثی دیگر باشد، اما آنچه میتواند مورد توضیح قرار گیرد نحوه و شیوههای مختلفی است که برای این بازخوانیها مورد توجه قرار گرفتهاند.
در بازخوانی لیرشاه سعی شده از فرم ...
رومئو و ژولیت
سمپسون: گرگوری، به مردانگی سوگند، ما بزدل نیستیم.
گرگوری: البته، و گرنه بعبع میکردیم.
سمپسون: یعنی گردن به زور نمیدهیم، شمشیر میکشیم.
گرگوری: سرت را بالا بگیر، ببینم گردنی هست؟
سمپسون: خشم بگیرم، زود شمشیر میکشم.
گرگوری: اما دیر خشم میگیری.
سمپسون: حتی سگی از فامیل موناتیگو مرا تحریک میکند.
گرگوری: تحریک یعنی فرار، شجاعت یعنی ایستادن؛ اگر تحریک شدی ...
رومئو و ژولیت
دو خاندان، به شان و جاه یکسان، در ورونای دلکش و صحنه این داستان، از کینههای دیرین تا تمردی نوین ره میپیمایند. و شهر گانان، دستها به خون یکدگر میآلایند. میوه جان نابختیار این دشمنان دو عاشق ستاره سوختهاند که جان خویش میستانند، و با نگونبختی غمبار و دریغانگیز، و با مرگشان، خصومت والدان خود را به خاک میسپارند.