کلیت در جستجوی زمان از دست رفته ساختاری مثل ساختار خواب دارد. راوی این رمان گذشته‌ای فراموش‌شده را به یاد می‌آورد. اما این گذشته تکه‌تکه زنده می‌شود و در ذهن او شکل می‌گیرد، بدون آن ترتیب زمانی‌ای که قبلا با یکدیگر داشته‌اند. یعنی در واقع نحوه به یاد آمدن آن‌ها از همان قانونی پیروی می‌کند که بر حوادث و صحنه‌های خواب حاکم است. صحنه‌‌ها و حوادث خواب هم، که عمدتا خاطراتی از عالم بیداری هستند، آن تقدم و تاخر قبلی خود را از دست می‌دهند. در عالم خواب فقط شباهت‌های کوچک حاکمیت دارند. گاهی که در خواب صحنه‌ای را می‌بینیم که شباهت کوچکی با یک صحنه دیگر دارد، به علت همین شباهت کوچک، این صحنه دوم را هم در دنبال آن می‌بینیم. خاطرات راوی رمان پروست هم بر اساس همین شباهت‌های کوچک در ذهن او زنده می‌شوند. برای همین است که بعد از خواندن کامل آن احساس خواهی کرد که یک «خواب» بزرگ را خوانده‌ای.
After publishing poetry and acting in school plays as a teenager in London, Pinter began his professional theatrical career in 1951, touring throughout Ireland. From 1952, he acted in repertory companies throughout England for about a dozen years, using the stage name David Baron in ...
