باغ‌های کیوتو

بهت گفته بودم که او پسر خوش قیافه‌ای بود؟ خیلی خوب نمی‌شناختمش ولی موهای قرمز رنگی داشت، مثل من و صورتی لاغر و مهربان. احتمالا زیباترین چهره‌ای که تا حالا دیده‌ام. باید این را به خودش می‌گفتم، ولی خیلی خجالتی بودم، این‌طور فکر می‌کردم: شاید منتظر نیست تا فرصتی پیش بیاید و چیزی به من بگوید ولی منتظر است تا حرفی از من بشنود...