وقتی دیگران خواب بودند
هروف تصویرگری است که روابط انسانی را با آمیزه‌ای از شوق، هیجان، نازک‌بینی، خشم، وفای به عهد، حقارت، آبرو، حجب و حیا، و وظیفه‌شناسی به تصویر می‌کشد. آثار وی تماما حول محور مسائل اخلاقی در جریانند، یا به عبارتی، از گره‌های ناگشوده و راز و رمزهای سر به مهر زندگی آدمی حکایت می‌کنند... تهور و تبحر هروف در توصیف و کاوش پیرامون مفهوم عشق و اقسام متداول روابط احساسی عجز و آزردگی ناشی از روابط نافرجام، هزینه گرانبار تعهد، و یا آرامش حاصل از محبت و عشق‌ورزی دوسویه در مقایسه با هر آنچه تاکنون از آثار معاصر خوانده‌ام، مثال‌زدنی و منحصر به فرد است... در واقع، با نثر بکر و بدیعی که از قلم هروف می‌تراود، نمی‌توان او را جز نویسنده‌ای تمام عیار و کارکشته خطاب نمود... هروف در داستان‌هایش به نرمی و لطافت با مخاطب سخن می‌گوید، چنان که نثر وی القاگر حسی آشنا و مملو از صمیمیت در ذهن خواننده خواهد شد، و گاهی نیز چهره‌ای کاملا متضاد از خود نشان خواهد داد، دقیقا به همان نحو که یک فرد بالغ ممکن است با فرد دیگری صحبت کند. او برای پیشبرد داستان به شکل صحیح، از جان و دل مایه می‌گذارد.هروف از واقعیت سخن می‌گوید، و زنگ حقیقت را در گوش آدمی می‌نوازد.
