رمان خارجی - فرانسه
اورلیا رمانی پازل گونه است، آزاد از قید زمان و مکان و خط روایی. این رمان که عده‌ای از صاحب‌نظران آن را منبع الهام هدایت در نوشتن بوف کور می‌دانند آغازگر سورئالیسم است. در این رمان زمان‌ها چنان در هم تنیده شده‌اند که گذشته و حال و آینده تفکیک‌ناپذیرند. رویدادها چنان در زمان تاب می‌خورند که نمی‌توان آغاز و پایانی برای‌شان متصور شد. مرکزیت عشق از دیگر ویژگی‌های آن است، عشق‌هایی افلاطونی و دور از دسترس. نروال، که دنبال راهی می‌گردد تا عشق را جاودانه کند و جاودانگی را به یقین بدل، این هر دو را در ایمان می‌یابد.
صفحه نویسنده
ژراردو نروال
۳ رمان
Gérard de Nerval was the nom-de-plume of the French poet, essayist and translator Gérard Labrunie, one of the most essentially Romantic French poets.
سیلوی (به همراه نقد و تفسیر اومبرتو اکو)
تئاتر را ترک کردم. هر شب با لباس‌های مناسب و آراسته مثل روز نامزدی بر صندلی مقابل سن می‌نشستم. سالن گاه پر بود گاه خالی. برایم اهمیتی نداشت که نگاهم به بیست سی آماتور در صندلی‌های وسط، یا بنه‌ها یا آرایش‌های زننده‌ی زن‌ها در صندلی‌های بالکن بیافتد یا این که در فضایی زنده در میان تماشاگران مشتاق نشسته باشم و ...
اورلیا و نوشته‌های دیگر
رویاهای ما زندگی دوم‌مان هستند. من هیچ‌گاه نتوانسته‌ام راحت از آن دروازه‌های سخت و محکم مثل عاج که ما را از جهان نامرئی جدا می‌کنند، عبور کنم.
اولین لحظه‌های خواب تصویری از مرگ‌اند. افکارمان در کرختی مه‌آلودی غوطه‌ور می‌شوند و تشخیص دقیق زمان کوتاهی که من به شیوه دیگری وظیفه وجود را انجام می‌دهد، برای‌مان غیر ممکن می‌شود...