رمان ایرانی
جهان هولوگرافیک جنایت
در این رمان تجربی - همچون رمان پیشین او «من آلیس نیستم ولی اینجا خیلی عجیبه»- با ساختاری گسسته روبروایم؛ ساختاری ضد تمرکز که هر یک از اجزای متکثر آن ویژگی های کلی موهوم و ابر مانند را حمل می کنند؛ خرده روایت هایی از مفهومی ازلی-ابدی؛ اسامی بسیار «جنایت»! رمانی که به قربانیان مای لی، نوگون‌ری، کاتین، نانجینگ، گولاگ، کامبوج، تیانانمن، اردوگاه مرگ بوخن والد، اردوگاه ۲۲، مدرسه‌ای در شین‌آباد، پستوی یک کله‌پزی، ورودی خانۀ یک کارخانه‌دار، سالن خانۀ یک زوج معمولی و… تقدیم شده است. رمانی به نام جنایت به کام مکافات!
از اول 2 سانتی کج بود
دم غروب بود. خسته بودم و مزه سیگار بعد از کار در دهانم به تلخی می‌زد. فکر کردن به خرابی‌های رنوی فکستنی‌ام، صورتم را توی آینه ماشین دلخور می‌نمود.
توی آینه دیدمش. پرشیای مشکی کند کرد و در سمت چپ یا راست عقبش باز شد (عقب را حتم دارم اما امان از این قانون آینه‌ها). انگار کنی کسی هلش داده باشد ...
