فلسفه
تاریخ دیرباز فلسفه بیش از هر چیز ساخته مردمان خطرناک بسیجیده به ایده‌های خطرناک است. برای نمونه، قدرت ایده‌های دکارت، اسپینوزا، هیوم، و روسو چنان ویرانه انگاشته شد که هر یک از این کسان به گونه‌های مختلف تکفیر شدند. آنها را وا داشتند تا در نشر آثارشان درنگ کنند، از ترفیع دانشگاهی بازماندند، و یا از دیار خود رانده شدند. در شناخته‌شده‌ترین نمونه از این دست دولت آتن تاثیر سقراط را چنان زیان‌بار دانست که به مرگش فرمان داد. امروز دیگر شمار چندانی از فیلسوفان برای باورهایشان کشته نمی‌شوند، و این خود موهبتی است. این وضع را می‌توان دست‌کم تا اندازه‌ای به معنای کاهش حس خطر فلسفه دانست.