همه‌شان با هم صحبت می‌کردند. صداهایشان سمج و متناقض و ناشکیبا بود. از غیر واقعیت امکان، بعد احتمال، بعد حقیقت مسلمی می‌ساختند، چنان که همه وقتی خواسته‌هایشان به لفظ در می‌آید، چنین می‌کنند.