شروود اندرسن

Sherwood Anderson

شروود اندرسن در ۱۳ سپتامبر ۱۸۷۶ در شهر کمدن ایالت اوهایو در یک خانواده فقیر متولد شد. پدرش سازنده زین اسب بود، شروود به علت این که مجبور بود برای کسب درآمد به کارهایی مثل دوچرخه‌سازی، تبلیغات تجاری و رنگ‌سازی بپردازد بنابراین امکان تحصیل به صورت منظم را پیدا نکرد. اندرسن به تدریج و در حوالی سال ۱۹۱۳ به ادبیات روی آورد. وی از جمله نویسندگانی بود که نخستین توفیق ادبی‌اش را در میانسالی به دست آورد. اندرسن در طی عمر خود هفت رمان و چندین داستان کوتاه نوشت و در این راه از چنان موفقیتی برخوردار شد که او را پدر داستان کوتاه مدرن نامیده‌اند. گاه جدید او که در انتخاب سوژهٔ داستان متجلی شده و زبان روایی او از چنان ویژگی‌هایی برخوردار است که با وجود آثار محدود، او را عامل گذر از سبک داستان‌نویسی قرن نوزدهم و از عوامل اصلی شکل‌یابی داستان کوتاه مدرن می‌نامند. از همین روست که تربیت و پیدایش نویسندگانی چون جان اشتاین‌بک، ارنست همینگوی و سرانجام ویلیام فاکنر را به آثار شروود اندرسن و تأثیر او بر نویسندگان نسل جدید منتسب می‌کنند، با این تفاوت که توقف اندرسن در آثار معدودش موجب شد تا شاگردانی که پا گرفتند با استمرار در راه خود از استاد پیشی گیرند و در تاریخ ادبیات جایگاهی بس والا بیابند. اندرسن از رشد و گسترش جنون‌آمیز دنیای تجاری و صنعتی پیرامونش در رنج بود و اغلب در آثارش نشانه‌هایی از مقایسه جامعه امروز و آدم‌های مسخ‌شده‌اش با جوامع ساده و راحت گذشته بود. اندرسن معتقد بود جهش‌های اقتصادی جوامع صنعتی، دیواری بین مردم و مسائل معنوی کشیده و این دیوار را باید با نیروی عشق و روابط خلاقانه بین آدم‌ها از بین برد.

---