تنهاتر از ماه
هر دو خسته بودیم. هر دو گرسنه. با خشم و نفرت، یال‌های رف گرفته و دشتی را که مانند پوست خرگوش سفید بود و تپه‌های بی‌برکت و خفته در زیر پوستین برف را در می‌نوردیدیم.
خاموش و بی‌صدا، او در پیش و من در پی، حرکت می‌کردیم. نه احساس سرما و نه چشم بر راه‌های کوبیده شده. رد پنجه‌های مادر، پهن ...
بن‌بست
...
ـ اقرار می‌کنید که مامور را حین انجام وظیفه خلع سلاح کرده و او را کتک زده‌اید؟
ـ اقرار می‌کنم، او هم مرا کتک زد و دندانم را شکست.
ـ بسیار خوب! سلاح ژ3 را با یک خشاب فشنگ چکار کرده‌اید؟
ـ یاغی رامیار از من دزدید.
ـ یاغی رامیار کجاست؟
ـ تو کوه‌ها.
ـ کدام کوه؟
ـ نمی‌دانم.
ـ از کی یاغی رامیار را می‌شناسی؟
ـ نمی‌دانم.
ـ یعنی ...
چشم هیچکاک
مرد عینکی لاغری کنار گوری نشسته بود. دسته سمت چپ عینکش شکسته شده و با نوار چسب سرهم‌بندی شده بود. مردی محجوب و متواضع بود. کتابی در دستش بود که روی جلد آن نقاشی ایرانی تصویری از یک بوف کور کشیده بود. مرد داشت صفحه نخست کتاب را زمزمه می‌کرد: در زندگی زخم‌هایی هست که مثل خوره روح را آهسته ...