نمایش‌نامه
نیلوفر آبی
در این نمایش‌نامه، تنها دو شخصیت ایفای نقش می‌کنند" .فوئونگ "جوان در شبی برفی در راه مانده، هیچ امیدی برای زنده ماندن ندارد، تا این که راهبی، او را یافته، به معبد می‌برد و از او پرستاری می‌نماید" .فوئونگ "پس از بهبود، عاشق راهب می‌شود و راهب که به عقاید خود پای بند است، می‌خواهد آخرین مرحله سلوک را بپیماید" .فوئونگ "از راهب می‌خواهد تا برای آخرین مرحله سلوک که همانا پرورش انسان زاهد است، خود وی را تربیت کند .بدین ترتیب او یکایک، مراحل را از ابتدا تا انتها از "راهب "می‌آموزد و در آخرین گام که قربانی کردن بر او واجب می‌گردد، عزیزترین فرد زندگی‌اش ـ راهب ـ را قربانی می‌کند.
زائر
مادر در صحنه است. برنا خود را به صحنه پرت می‌کند؛ نفس‌زنان.
برنا: بخت خوش! می‌شنوی مادر! عاقبت رسید آن روز!
مادر: زود آمدی! برادرت انتظار می‌کشید و گفتم تا غروب
برنا: عاقبت بخت خوش به من روی‌آور شد!
مادر: غروب نشده آمدی و بی‌نفس! کسی پی‌ات گذاشته؟
برنا: آری، بخت! که رد من ناباور را گرفت به پای خویش تمام راه آواز دادم ...
صدای مردگان
به دختره گفتم چرا زنگ نمی‌زنی بپرسی به چه حسابی...؟
گفت می‌گوید به حسابی که صندوقدارتان داد.
دختره وا رفته بود: شما مطمئنید؟
رفتم طرفش: یعنی چه؟ چیزی شده؟ خب اسم صندوقدار را می‌پرسیدی.
اشتباه نمی‌کنم، رنگش کاملا پریده بود، حتا رنگ انگشت‌هایش. گفت که آقاهه اسم را گفته؛ شماره حساب را هم.
گفتم اسمش چی بود؟ شماره حساب را نوشتی؟ ـ ...