مجموعه داستان خارجی
اولریکا و هشت داستان دیگر نُه داستان کوتاه از خورخه لوئیس بورخس را دربرمی‌گیرد: «اولریکا»، «فرقه سی»، «شب عطیه‌ها»، «اوندر»، «خدعه جنگی»، «ابِلینو ارِدوندو»، «جده»، «دوئل» و «دوئلی دیگر». مترجم داستان‌های این مجموعه را از دو کتاب بورخس برگزیده است؛ شش داستان نخست از کتاب شن و سه داستان آخر از گزارش برودی. آلبرتو مانگوئل، نویسنده آرژانتینی که در نوجوانی برای بورخس که بینایی‌اش را از دست داده بود کتاب می‌خواند، در کتاب با بورخس سرچشمه زبان و آثار بورخس را چنین معرفی کرده است: «زبان بورخس کم و بیش از گپ‌‌وگفت‌های روزانه‌اش سرچشمه می‌گرفت، از عادت لذت‌بخش بحث و گفت‌وگو با دوستانش بر سر میز کافه‌ای یا دور میز شام. گفت و شنودی توأم با ذکاوت و ظرافت طبع در باب پرسش‌های بزرگ ابدی.»
صفحه نویسنده
خورخه لوییس بورخس
۲۳ رمان
Jorge Francisco Isidoro Luis Borges Acevedo (Spanish pronunciation: [xoɾxe lwis boɾxes]) was an Argentine writer and poet born in Buenos Aires. In 1914, his family moved to Switzerland where he attended school and traveled to Spain. On his return to Argentina in 1921, Borges began publishing his poems and essays in Surrealist literary journals. He also worked as a librarian and public lecturer. Borges was fluent in several languages. He was a target of political persecution during the Peron regime ...
الف (مجموعه 17 داستان کوتاه)
در جهان داستان‌نویسی آمریکای لاتین، بعد از انتشار آثار بورخس، کمتر نوشته قابل اعتنایی می‌توان یافت که برای دور شدن از واقعیت‌گرایی عینی توانسته باشد از جادو و ابداع خیال‌سازی‌های بورخس، از نخستین پیشتازان سده بیستمی این نوع، چندان فاصله گرفته باشد.
زمان، جاودانگی، مرگ، ویژگی‌های شخصیت آدمی و دوگانگی‌اش، جنون، درد، تقدیر، همه و همه، درون‌مایه‌های اصلی آثار غنایی- ...
تاریخچه عمومی از بی‌عدالتی و شرارت
صفحات کتاب از چوبه‌دار مجازات شدگان و تبهکاران و دزدان دریایی انباشته شده و واژه « بی‌عدالتی و شرارت» در عنوان کتاب، ترس و هیبت برمی‌انگیزد، اما زیر این همه طوفان و تندر، هیچی و پوچی است. همه‌اش فقط ظاهر است- و سطحی از تصاویر- برای همین است که شاید خوانندگان بتوانند از آن لذت ببرند..
این کتاب از مجموعه« هزارتوی ...
حافظه‌ی شکسپیر
هستند آدم‌هایی که سرسپرده گوته، اداها، یا آخرین ترانه نیبلونگن باشند؛ تقدیر من شکسپیر بوده است. هنوز هم هست، ولی به شیوه‌ای که هیچ‌کس نمی‌توانست پیش‌بینی کند ـ هیچ‌کس جز یک مرد، دانیل ثورب، که همین اواخر در پرتوریا درگذشت. مرد دیگری هم هست. که من هرگز چهره‌اش را ندیده‌ام. نام من هرمان سورگل است.
