پنجه‌ات رو بکش کله پنیری (ماکاموشی جزیره جوندگان جسور 3)

یا خداوندگار پنیرها! عجیبا پنیرا! همه موش‌های دوست و آشنا می‌گفتند من را اینجا و آنجا دیده‌اند که فلان کار را می‌کنم. اما خودم یادم نمی‌آمد! نکند داشتم عقلم را از دست می‌دادم؟ یعنی بالاخره پنیر را به آب داده بودم؟ نه! خیلی زود فهمیدم چی به چی است. یک جرونیموی دیگر، درست شکل من، دوره افتاده بود و خودش را به اسم من جا زده بود. بدتر از همه «جریده جوندگان» را ازچنگم درآورده بود. باید روزنامه‌ام را از پنجه حریص آن طمع‌کار در می‌آوردم. ولی آخر چطوری؟