نمایشنامه و فیلم‌نامه
همه آنچه که بود و 3 نمایشنامه دیگر
لارش نورن متولد 1944 در هفتاد و سه سالگی در خلاق‌ترین دوران زندگی هنری خویش به سر می‌برد. گر چه او در ایران هنوز چهره ناشناخته‌ای‌ست، اما نام او در عالم تئاتر در کنار بزرگانی چون آگوست استریندبرگ، هنریک ایبسن و یون فوسه مطرح است. نمایش‌نامه‌های این کتاب از آخرین آثار او و از مجموعه ترمینال، به فارسی برگردانده شده است. تم اصلی این آثار مرگ است. درونمایه‌ای که به نظر می‌رسد دغدغه اصلی نمایش‌نامه‌نویس در طول ده سال نگارش این آثار بوده است.
آهنگ بی‌صدا و 3 نمایشنامه دیگر
اولوف: «بذار پالتوت رو بگیرم.»
یوناس: «بفرما»
اولوف: «ممنون خب، حالا خونه‌ایم دیگه.»
یوهانا: «آره دیگه، باز هم خونه‌ایم.»
اولوف: «خیلی حس عجیبیه! نه؟»
یوهانا: «چی؟»
اولوف: «عجیب نیست؟»
یوهانا: «چی عجیب نیست؟»
اولوف: « همین توی خونه بودن. حس عجیبیه. دوباره باز هم توی این خونه‌ای. انگار نه انگار. انگار هیچچی رخ نداده!»
از عشق و 3 نمایشنامه دیگر
یک: 36 ساله.
دو: 34 ساله.
سه: 47 ساله.
چهار: 38 ساله.
پنج: 47 ساله.
شش: 39 ساله.
سه: نه، یه کمی صبر کن دیگه...
دو: من باید...
سه: صبر کن الان نرو!
دو: آخه من باید برم.
سه: یه لحظه فقط... یه کمی دیگه.
دو: نه، نمی‌خوام... آخه باید... من باید...
سه: خب من هم باید...
دو: نمی‌خوام برم. ...
