نمایشنامه و فیلم‌نامه
قربانیان وظیفه (نمایشواره) نمایشنامه
بودن یعنی زندگی جسمانی و اجتماعی، یعنی تسلیم اوامر جسمانی و پیکره اجتماعی شدن، زندگی کردن و اجتماعی شدن تنها به این بها، امکان‌پذیر است. در نتیجه ما همه قربانیان وظیفه هستیم. تئاتر برای من یک اعتراف است. نمایش من درون من است. اغلب به خود می گویم: درونم جهانی است خرد که جهان کلان را به تصویر می‌کشد.
صفحه نویسنده
اوژن یونسکو
۲۳ رمان
Jean Maurice Eugène Clément Cocteau (5 July 1889 – 11 October 1963) was a French poet, novelist, dramatist, designer, boxing manager, playwright and filmmaker. Along with other Surrealists of his generation (Jean Anouilh and René Char for example) Cocteau grappled with the "algebra" of verbal codes old and new, mise en scène language and technologies of modernism to create a paradox: a classical avant-garde. His circle of associates, friends and lovers included Jean Marais, Henri Bernstein, Édith Piaf, whom he ...
صندلی‌ها
نمایش از یک سو بی‌معنایی و بی‌محتوایی واقعیت و اندیشه انسانی را بیان و از دیگر سوی صحنه را با «صندلی‌ها» و حرکات پی‌درپی می‌کند. موضوع «صندلی‌ها» پیام شکست‌های زندگی و ناکامی‌های اخلاقی نیست بلکه خود «صندلی‌ها»ست، یعنی {وجود شی،} و نبود انسان، امپراتور و خدا. موضوع جهان غیر واقعی و فراطبیعی خالیست. موضوع هیچ است.
هذیان 2 نفره تا هر جایی که دوست داشته باشیم و دختر دم بخت
مرد: حتی اگه ندونن این جنگ برای چی شروع شده باز هم یه دلیلی براش پیدا می‌کنن. اون‌ها به ورای دلایل خودشون نمی‌رن. زن: هیچ‌وقت اون‌جوری که باید قطع نمی‌شه، چه فایده‌ای داره؟ مرد: به درد گذرون زندگی می‌خوره. زن: زندگی ما هم می‌گذره. نتیجه دلسردی از تاریخ. و همین تاریخ خود را با سر و صدای زیاد به ما ...
مردی با چمدان‌هایش (گفتگو با ژاک مکلر کارگردان و متخصص آثار یونسکو و پژوهش به زبان فرانسه از کیکاووس کامیابی مسک)
پزشک روانشناسی، که از استادان صاحب‌نظر در روان‌کاوی است می‌گوید: رویا درامی است که ما در یک زمان هم نویسنده‌اش هستیم، هم بازیگر اصلی‌اش و هم تماشاگرش. در واقع ما همیشه در رویا، در موقعیتی خاص به سر می‌بریم و این خود درجه کمال تئاتر است...