او ضمن تعریف و تمجید از من در پایان گفت: "جوان دست و دلباز و نجیب و شریفی به نظر می‌رسد." آن وقت به خودم گفتم، پس تو نجیب و شریف به نظر می‌رسی و خودم را دقیقاً در آیینه یی که در سالن لباسشویی خوابگاه کارآموزان آویزان بود، ورانداز کردم. به صورت رنگ پریده و دراز خودم نگاهی انداختم، لب هایم رو به جلو و عقب دادم و با خود گفتم: پس قیافه یک آدم شریف و محترم این طوری است. و با صدای بلند به چهره ام در آیینه گفتم: "دلم می‌خواهد چیزی برای خوردن داشته باشم…"