از قدیم یاد گرفته بودم که نگاه یک فرمانده، نافذترین نگاهی است که خداوند خلق کرده است چرا که با همین نگاهها، زیر دستانش را به سمت مرگ هدایت می‌کند مرگی که بجای سرشکستگی، غرور مردن را به صاحبش هدیه می‌دهد! برای لحظه ای به یاد دوران حماقتم افتادم که وقتی جوگیر می‌شدم ادا و اطوارهایی عجیب و غریب از خود در می‌آوردم. خلاصه این ادا و اطوارها مثمر ثمر واقع شده بود و توانستم با قدرت فرماندهی که در وجودم فوران می‌کرد، همه را به بیرون رستوران هدایت کنم