صدایت را با حس لامسه، بیش از هر حس دیگری لمس می‌کردم.
صدایت خیلی زودتر از کلمه هایی که می‌خواست ادا شود با من سخن می‌گفت.
صدایت مطلبی پر ارزش و استثنایی را برایم به ارمغان می‌آورد.
زندگی ادامه می‌باید و مانند خنده تو هیچ گاه پایان نمی‌پذیرد.
مانند صدای تو در زمان حیاتت،
که حتی در سکوت هم برای من قابل لمس است.