وقتی آدم می‌داند که قادر نیست در خیابان درست راه برود و مزاحم عابران دیگر می‌شود، حداقل باید نزاکت به خرج دهد؛ یعنی تا صدای پایی را پشت سر خود شنید، مودبانه کنار برود و راه باز کند.