دو طرف خیابان‌های پهن،خانه‌های یک شکل با شمشادهای یکدست،شبیه بچه هایی بودند که تازه از سلمانی برگشته اند. سر صف منتظر ناظم ایستاده اند که بیاید و بگوید: »به به،چه بچه‌های مرتب و تمیزی. « چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم زویا پیرزاد