بریده‌هایی از رمان موز وحشی

بعضی‌ها هستند که جایی را ترک می‌کنند و دیگر هم به آنجا برنمی‌گردند. این‌ها به خرج سرنوشت سفر می‌کنند. موز وحشی ژوزه مارو د واسکونسلوس

در سرتائو لازم نیست که مادرها به دخترهایشان عروسک بدهند تا غریزه‌ی مادری را در آن‌ها بیدار کنند. آنجا این اعتقاد احمقانه را ندارند که قانون والای زنانه، یعنی مادر بودن را مورد اهانت قرار دهند و نقض کنند. زن‌های سرتائو که مثل ماریا در کودکی‌شان با قوطی تالک باز می‌کنند، و بدون کفش بزرگ می‌شوند، می‌فهمند که زن برای این‌که واقعا زن باشد باید مادر باشد. موز وحشی ژوزه مارو د واسکونسلوس

بعضی آدم‌ها چیزی دارند که بهش می‌گویند قلب، و این قلب جز این‌که همه‌چیز را پیچیده کند به هیچ دردی نمی‌خورد. موز وحشی ژوزه مارو د واسکونسلوس