دیگر چه می‌ماند که سر راه برجای گذاشته باشد؟ غصه هایش؟ نه! به یقین که سهم خود همراه برده است. به یقین برده است. این را دیگر نمی‌شود از خود کند و دور انداخت. این را دیگر نمی‌توان به کسی واگذار کرد.