روزها به این ترتیب در ترالبا سپری می‌شد. احساسات مان بی رنگ و عاری از شور و شوق می‌شد، چون حس می‌کردیم میان فضیلت و فسادی به یک اندازه غیرانسانی گیر کرده ایم.