عشق حقیقی راه را بر استحاله‌های غیرمنتظره می‌گشاید. عشق نوعی میلاد است. اگر "پس از عشق" همان انسانی باشیم که "پیش از عشق" بودیم، به این معناست که به قدر کافی دوست نداشته‌ایم.