مشکل ما این نیست که از نظر عقلانی صبور بودن را نمی‌پذیریم یا این‌که عادت داریم صبر را بی‌اهمیت تلقی کنیم؛ مشکل صرفاً این است که در همهمهٔ زندگی روزمره یادمان می‌رود به چه‌چیزهایی واقعاً اعتقاد داریم.