دکتر برایان یک بار به من گفت که مغز یک آلزایمری مثل توده ای برفی در راس کوه است و به تدریج ذوب می‌شود. روزهایی هست که خورشید درخشان و داغ است و از سر و روی کوه، قطره‌های برف سرازیر می‌شود و روزهایی هم هست که خورشید در پس ابرها بی هیچ گرمایی پنهان می‌شود. پس روزهایی (به قول او باشکوه) وجود دارد که تو به اشتباه فکر می‌کنی ذهن و اندیشه هایت ذوب شده اند و برای همیشه از بین رفته اند؛ اما این احساس موقتی است.