ایده‌های من به‌قدرکافی زیادند، اما انگار قصد به کار گرفتنشان را ندارم. همیشه می‌خواهم آن نمایشنامه را شروع کنم. ولی مدام می‌گویم فردا. (با اندوه) باید روی سنگ قبر من بنویسند: "متوفی به آن چیزی رسید که نمی‌توان به فردا موکولش کرد". سنگ‌نوشتهٔ مناسبی خواهد بود.