مصیبت چکمههایی میپوشید که پیوسته زمختتر میشد و قدمهایی پیوسته بلندتر و پرصداتر برمیداشت تا همهجاگیر شود. …. آخر مصیبت را نمیشود در سرداب به زنجیر کشید. در سرداب هم که باشد همراه با فاضلاب به لولهکشی نفوذ میکند و از لولههای گاز به همه جا سر میکشد و به همه خانهها وارد میشود و مردم که دیگشان را بار میگذارند روحشان هم خبر ندارد که غذاشان با آتش مصیبت پخته میشود.