ایزابلا. چه خواهی ای نیکمرد؟
نقاش. عدالت، بانوی من.
هیرونیمو. ای مسکین زیاده خواه!
آن خواهی که در دنیا نزید!
همه معادن ِنکاویده را گر بدهی
مثقالی از آن، سودا نتوانی کرد!
گوهریست بس بی بها. تو را میگویم
خداوند، همه عدالت را بدست خویش گرفته است،
و هیچ عدالتی در زمین راه مینیابد
مگر آنک کز سوی وی آید.