مسافران قطار نگاه شان می‌کنند. مادر ایرانی، مادر عرب و پیرمرد سوئدی به زبان خود لالایی می‌خوانند. یواش یواش همه ی مسافرها، زن و مرد و جوان، از ملیت‌های مختلف، لالایی می‌خوانند.