بریده‌هایی از رمان پلو خورش

پایان هر داستانی باید از دل داستان بجوشد. نباید پایان را با چسب به داستان بچسبانیم. امیدواری و شادی در پایان داستان چیز خوبی است. اما اگر داستان جور غمگینی هم تمام شود، اشکال ندارد. مهم این است که پایان داستان ذهن خواننده را درگیر کند. پلو خورش هوشنگ مرادی کرمانی

مسافران قطار نگاه شان می‌کنند. مادر ایرانی، مادر عرب و پیرمرد سوئدی به زبان خود لالایی می‌خوانند. یواش یواش همه ی مسافرها، زن و مرد و جوان، از ملیت‌های مختلف، لالایی می‌خوانند. پلو خورش هوشنگ مرادی کرمانی