ما همه برگ داریم. وقتی برگها پزمرده میشوند، دیگر آدم بزرگ نمی‌شود، چون ایام کودکی سپری شده است. وقتی پیر و چروکیده میشویم، برگها رشد واژگونه می‌کنند، چون عشق رخت بر بسته است.